Η Ισλανδία, μία από τις ψυχρότερες χώρες του πλανήτη, βιώνει πρωτόγνωρες θερμοκρασίες που αλλάζουν το φυσικό της τοπίο — και φέρνουν μαζί τους έναν απρόσμενο επισκέπτη.
Η Ισλανδία, γνωστή για τα παγωμένα ηφαίστεια και τους παγετώνες της, κατέγραψε φέτος ιστορικά υψηλές θερμοκρασίες που άγγιξαν τους 30°C.
Σε πολλές περιοχές της χώρας, οι κάτοικοι αντίκρισαν ένα απροσδόκητο φαινόμενο: κουνούπια.
Για μια χώρα που συγκαταλέγεται στις πέντε ψυχρότερες του κόσμου, η παρουσία τους θεωρείται σχεδόν αδιανόητη. Όμως πλέον, η πραγματικότητα αλλάζει.
«Το τελευταίο οχυρό έπεσε»,
δήλωσε χαρακτηριστικά ο εντομολόγος Μπίγιορν Χιάλτανσον του Ινστιτούτου Φυσικής Ιστορίας της Ισλανδίας.
Ένας φυσικός κύκλος που δεν κλείνει πια
Μέχρι πρόσφατα, οι κλιματικές συνθήκες της Ισλανδίας λειτουργούσαν σαν φυσικό εμπόδιο για την επιβίωση των κουνουπιών.
Όπως εξηγεί ο Γκίλι Μαρ Γκίσλασον από το Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ:
«Τρεις φορές τον χρόνο, η θερμοκρασία ανέβαινε πάνω από το μηδέν, ο πάγος έλιωνε και μετά πάγωνε ξανά. Αυτό σκότωνε όλα τα αυγά και τις προνύμφες των κουνουπιών. Έτσι, ο κύκλος ζωής τους δεν ολοκληρωνόταν ποτέ.»
Ωστόσο, με τη σταδιακή άνοδο των θερμοκρασιών και τη μείωση των περιόδων παγετού, αυτός ο κύκλος έσπασε. Τα κουνούπια πλέον έχουν τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους, βρίσκοντας νέους βιότοπους εκεί όπου κάποτε κυριαρχούσε ο πάγος.
Ένα μικρό έντομο, ένα μεγάλο μήνυμα
Το φαινόμενο θεωρείται από τους επιστήμονες ιστορικό και εξαιρετικά ανησυχητικό.
Παρότι φαίνεται ασήμαντο, η εμφάνιση των κουνουπιών στον αρκτικό κύκλο αποτελεί ένδειξη μιας σαρωτικής αλλαγής στα οικοσυστήματα του πλανήτη.
«Όσο αθώα ή ασήμαντη κι αν μοιάζει αυτή η πληροφορία, είναι ενδεικτική της κλιματικής αστάθειας που εξαπλώνεται σε κάθε γωνιά της Γης»,
σημειώνουν Ισλανδοί ερευνητές.
Ένα τσίμπημα αφύπνισης
Σε έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την κλιματική κρίση ως κάτι παροδικό και μακρινό, η παρουσία ενός κουνουπιού στην Ισλανδία αποκτά συμβολικό βάρος.
Η φύση μας προειδοποιεί, όχι με κραυγές, αλλά με σημάδια.
Μικρά, σχεδόν αόρατα, μα βαθιά ανησυχητικά.
Και ίσως, τελικά, η κλιματική αλλαγή να είναι ακριβώς αυτό:
Ένα τσίμπημα από κουνούπι — που αν το αγνοήσεις, γίνεται πληγή.