Μέσα σε διάστημα μικρότερο των είκοσι ημερών, δύο ευρωπαϊκές χώρες, η Γαλλία και η Αυστρία, ήταν τα θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων, δείχνοντας ότι μια νέα δύσκολη περίοδος ξεκινά για τις σχέσεις της Ευρώπης με τα ακραία ισλαμιστικά καθεστώτα.
Δεκατρείς μόλις μέρες μετά τον αποκεφαλισμό του καθηγητή, ο τρόμος χτύπησε και πάλι στη Γαλλία την περασμένη Πέμπτη με την επίθεση με μαχαίρι στον καθεδρικό ναό της Νοτρ Νταμ στο κέντρο της Νίκαιας. Το εφιαλτικό δράμα έμελλε να ολοκληρωθεί – αν δεν υπάρξει και συνέχεια – το βράδυ της Δευτέρας στη Βιέννη, με την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση.
Κληθείς να σχολιάσει για τη σύνδεση που ίσως υπάρχει πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, με τον φανατισμό του Ερντογάν και τα όσα προηγήθηκαν με τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμάνουελ Μακρόν, o διεθνολόγος Χρήστος Ιακώβου επεξήγησε ότι αυτό ίσως να επηρέασε συγκυριακά κάποιους, αλλά δεν μπορούν να αποδοθούν αυτές οι επιθέσεις στη σύγκρουση Ερντογάν-Μακρόν.
«Όλες αυτές οι επιθέσεις έχουν να κάνουν περισσότερο με τις εσωτερικές εξελίξεις στις χώρες, τις οποίες διαδραματίζονται. Όπως για παράδειγμα στο παρελθόν, χώρες όπως η Ισπανία και Βρετανία, έγιναν στόχος γιατί συμμετείχαν στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ το 2003. Αργότερα, κράτη τα οποία είχαν πάρει αυστηρά μέτρα εναντίον των ισλαμιστών, έγιναν στόχος. Τώρα, βλέπουμε κράτη τα οποία αναγκάζονται να πάρουν μέτρα εναντίον αυτών των ριζοσπαστικών ομάδων, και με τη σειρά τους αυτές οι ομάδες αντιδρούν με αυτόν τον βίαιο τρόπο, ο οποίος προκαλεί σοβαρότατες ανησυχίες για το μέλλον αυτής της μορφής της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη. Γιατί η τρομοκρατία δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο για την Ευρώπη, γιατί βίωσε τρομοκρατία από τα τέλη της δεκαετίας του 60’ μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 80’, αλλά τότε είχαμε τις Μαρξιστικές και ακροαριστερές οργανώσεις, όπως ήταν οι ‘Ερυθρές Ταξιαρχίες’ στην Ιταλία, ‘Φράξια Κόκκινος Στρατός’ στη Γερμανία, ‘17 Νοέμβρη’ στην Ελλάδα. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα ιδεολογική μορφή τρομοκρατίας, η οποία είναι καθαρά θρησκευτική από μετανάστες ή από παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ευρώπη, αλλά έχουν υιοθετήσει ριζοσπαστική προσέγγιση για τις σχέσεις ‘Ισλάμ-Ευρώπης’».
