Ο Μπεργκ είναι ο Μπεργκ, ο Σωφρόνης είναι ο Σωφρόνης και ο Ρεχντάλ είναι ο Ρεχντάλ! Η όποια σύγκριση ή συσχέτιση είναι και άδικη και ανώφελη. Ο Μπεργκ επιβίωσε περισσότερο από όλους τους πιο πρόσφατους προπονητές της Ομόνοιας επειδή συνέδεσε το όνομά του με την πρώτη πρόκριση στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Με πρωτάθλημα και μετά ξανά ομίλους και ξανά. Δεν είναι λίγο πράγμα. Από ένα σημείο και μετά, τα αφεντικά του «τριφυλιού» αποφάσισαν ότι έπρεπε να φύγει. Όπως έγινε και με τον Σωφρόνη. Δηλαδή, αν ο Σωφρόνης έκανε κάποια απ’ αυτά που έκανε ο Μπεργκ θα ήταν αποδεκτά; Παραμύθια… Να είμαστε στο 85’, το ματς στο 0-0 κι ο Σωφρόνης να μην κάνει ούτε μία αλλαγή; Τα γιουχαΐσματα από το ΓΣΠ θα ακούγονταν μέχρι το Τσίρειο!
Πιο κλασικό παράδειγμα με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν υπάρχει. Προχθές τον έδιωξε ο Αλαφούζος κι έφερε τον Τερίμ. Στον ΑΠΟΕΛ έκανε θαύματα και τον οδήγησε στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Πάτρα, όμως, δεν «ταίριαξε» κι η Παναχαϊκή έπεσε κατηγορία. Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους!
Συμπέρασμα; Θα πρέπει να κάνουμε υπομονή να δούμε και να «μετρήσουμε» τον Ρεχντάλ μέσα στο γήπεδο. Ούτε ό,τι είναι Νορβηγός μετράει, ούτε και θα… κοουτσάρει το παλμαρέ του. Η Ομόνοια είναι ένα κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική του διαδρομή.
