Ο Πάνος Ρούτσι στάθηκε μόνος απέναντι σε έναν ολόκληρο μηχανισμό αδιαφορίας, προπαγάνδας και συγκάλυψης. Από την πρώτη μέρα της απεργίας, όπως υπενθυμίζουν αναρτήσεις πολιτών:
«Το σάπιο κομμάτι της κοινωνίας έσπευσε να λοιδορήσει αυτόν τον πατέρα. Τον χλεύασε, τον αμφισβήτησε. Πολιτικοί, “γεωργιάδες”, “βουλτεψήδες” και στρατιές δεξιών κι ακροδεξιών τρολ, πολλοί “ζερβούδες”, “λογοθέτες” και κάθε λογής σκουπίδι, ειρωνεύονταν και γελούσαν μαζί του».
Βίντεο: Πάνος Ρούτσι – «Η απεργία πείνας σταματάει σήμερα»
Κι όμως, εκείνος δεν λύγισε. Έβαλε την υγεία και τη ζωή του σε δεύτερη μοίρα για να διεκδικήσει το αυτονόητο: δικαιοσύνη για τον Ντένις, τον γιο του. Ο Παύλος Ασλανίδης είπε με συγκίνηση στον «Κόκκινο»:
«Ο Πάνος είναι το δόρυ και ο κόσμος η ασπίδα του».
Βίντεο: Παύλος Ασλανίδης -«Η θυσία του Πάνου τους κέρδισε».
Και όντως, ο κόσμος στάθηκε στο πλευρό του. Χάνοντας ό,τι πολυτιμότερο είχε, και πια, ο πόνος του είναι και θα είναι για πάντα τόσο ανυπόφορος που δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει. Δεν τον ένοιαζε πια αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει· υπήρχε μόνο ένας στόχος: να δικαιώσει τον Ντένις. Το παιδί του.
Βίντεο: Η συγκίνηση των γονιών για το αποτέλεσμα του αγώνα τους
Οι διεφθαρμένοι και ανελέητοι κυβερνώντες, μέσα στη δίνη του κακού και που τους έχει καταπιεί υποτίμησαν τον πιο αρχέγονο δεσμό, το πιο βασικό ένστικτο του ανθρώπου, τον λόγο που συνεχίζει να υπάρχει ζωή πάνω σε αυτή τη γη. Την ανιδιοτελή αγάπη ενός γονιού για το παιδί του, που δεν νικιέται από καμιά διαφθορά, καμία συγκάλυψη.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να τον διαλύσει. Ο Άδωνις Γεωργιάδης επί τρεις ημέρες τον κατηγόρησε, τον χλεύασε και άφησε αιχμές για κάθε πτυχή της απεργίας πείνας, ενώ το Μαξίμου σιωπούσε. Όταν όμως η πίεση της κοινωνίας έγινε αδύνατον να αγνοηθεί, η εισαγγελέας Λάρισας Αικατερίνη Παπαϊωάννου εξέδωσε την παραγγελία:
«Να διενεργηθούν όλες οι αναγκαίες εργαστηριακές εξετάσεις, πέραν της ταυτοποίησης του DNA και ειδικότερα βιοχημικές-τοξικολογικές και κάθε άλλη συναφή εξέταση που κριθεί απαραίτητη από το εργαστήριο ή ζητηθεί από τους συγγενείς των θανόντων».
Η παρουσία τεχνικών συμβούλων των συγγενών εξασφαλίστηκε, ανοίγοντας το δρόμο για τη δικαίωση.
Βίντεο: Όσα είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου για την έκβαση της υπόθεσης
Μια κοπέλα που ήταν παρούσα περιέγραψε τη στιγμή:
«Μόλις σταμάτησε η καταιγίδα, ήρθαμε να αγκαλιάσουμε τον Πάνο, για τη δικαίωση που μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα.
-Τα κατάφερες! του είπαμε.
-Όλοι μαζί, απάντησε.
-Να είσαι δυνατός.
-Λίγο ακόμη, λίγο ακόμη…
Και πήγε στη φωτογραφία του Ντένις, γονάτισε δίπλα, του χάιδεψε το πρόσωπο και του μίλησε… Είμαι σίγουρη ότι για πρώτη φορά μετά από 2,5 χρόνια η ψυχή του παιδιού του θα βρει επιτέλους γαλήνη»
Βίντεο: Η στιγμή που ο Πάνος Ρούτσι γονατίζει μπροστά στη φωτογραφία του παιδιού του
Ο Πάνος Ρούτσι, με καθαρό κούτελο και καθαρό βλέμμα, απέδειξε ότι η αγάπη ενός πατέρα δεν νικιέται. Ο πατέρας νίκησε τα τέρατα της αδιαφορίας, της διαφθοράς και της συγκάλυψης. Ο κόσμος, ενωμένος γύρω του, σηκώθηκε λίγο πιο ψηλά από τον καναπέ της αδιαφορίας.
Σήμερα, οι κυβερνώντες φοβήθηκαν. Κατάλαβαν ότι δεν περνούν τα ημίμετρα και τα ψέματά τους. Η δύναμη του κακού λύγισε μπροστά στην αγάπη, μια ακτίδα φωτός έσπασε το βαθύ σκοτάδι της της συγκάληψης και έδωσε την ελπίδα ότι το φως αυτό μπορεί να νικήσει το σκότος, το κακό, τη διαφθορά και την αλαζονεία της εξουσίας. Φοβήθηκαν, γιατί κατάλαβαν ότι η κοινωνική συνοχή είναι ικανή για τα πάντα. Και τελικά οι άνθρωποι ενωμένοι μπορούν! Και θα νικήσουν! Και στην τελική, αυτό δεν ήταν που φοβόταν πάντα κάθε μορφή αυταρχισμού; Μια μαζική, δίκαιη αντίδραση της κοινωνίας. Αν αυτός ο πατέρας πέθαινε, θα ήταν σαν να σκότωναν τον πατέρα κάθε Έλληνα ξεχωριστά, τον γιο κάθε πατέρα. Θα καιγόταν στ’ αλήθεια η Αθήνα. Η Ελλάδα ολόκληρη. Και μαζί της θα καίγονταν (μια ώρα αρχύτερα) κι αυτοί.
Και όπως δυστυχώς, μας υπενθυμίζει τόσο διαχρονικά ο Νίκος Καζαντζάκης:
«Η δικαιοσύνη δε θα ‘ρθει μοναχή της, δεν έχει πόδια. Εμείς θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας και θα τη φέρουμε».
Και σήμερα, η δικαιοσύνη, η αλήθεια και η αγάπη ενός πατέρα για το παιδί του, άνοιξαν τον δρόμο, ώστε να κάνουμε το πρώτο βήμα. Το πρώτο βήμα για έναν καλύτερο κόσμο. Τίποτα δεν τέλειωσε. Τώρα αρχίζει. Όπως είπε και ο ίδιος Πάνος: «Συνεχίζουμε μέχρι τέλους!»
