Τα Ες-Ες ήταν διαβόητη παραστρατιωτική  οργάνωση του Εθνικοσοσιαλιστικού (Ναζιστικού) Κόμματος της Γερμανίας, που βαρύνεται με πλήθος εγκληματικών πράξεων, τόσο εντός όσο και εκτός Γερμανίας, προτού και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το αρκτικόλεξο SS, με το οποίο έμεινε στην ιστορία, προέρχεται από τη σύνθετη γερμανική λέξη «Schutzstaffel» («Κλιμάκιο Προστασίας» στα ελληνικά).

Η ίδρυση των Ες-Ες

Ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου 1925 ως προσωπική φρουρά του Αδόλφου Χίτλερ και μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία το 1933 άρχισε σταδιακά να αποκτά τεράστια δύναμη. Με τις αστυνομικές και στρατιωτικές εξουσίες που απέκτησε έγινε ουσιαστικά κράτος εν κράτει στη Γερμανία. Κύριος οργανωτής και επικεφαλής του σώματος από το 1929 έως τη διάλυσή του από τους Συμμάχους το 1945 ήταν ο Χάινριχ Χίμλερ (1900-1945), ο οποίος αύξησε την αριθμητική δύναμη των Ες-Ες από 300 μέλη σε 50.000 το 1933.

Ο Χίμλερ, φανατικός ρατσιστής, στρατολογούσε άτομα απ’ όλα τα στρώματα της γερμανικής κοινωνίας, αρκεί να πιστοποιούσε τη σωματική τους ρώμη και τη φυλετική τους καθαρότητα. Με τη μαύρη στολή τους και τα ειδικά εμβλήματα (διπλό ρουνικό S σε σχήμα αστραπής, νεκροκεφαλές και ασημί στιλέτα), οι άνδρες των Ες-Ες απέκτησαν ένα αίσθημα υπεροχής απέναντι στους θορυβώδεις φαιοχίτωνες των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabteilung ή SA), στα οποία υπάγονταν αρχικά.

Η «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών»

Μετά το αιματηρό ενδοναζιστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών της 30ης Ιουνίου 1934, γνωστό και ως «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών », τα Τάγματα Εφόδου έχασαν την πολιτική τους ισχύ και διαδραμάτισαν έκτοτε δευτερεύοντα ρόλο. Τα Ες-Ες έγιναν ανεξάρτητο σώμα, απέκτησαν μεγάλη δύναμη με επικεφαλής των Χίμλερ και τον υπασπιστή του Ράινχαρτ Χάιντριχ (1904-1942), επιβάλλοντας τον έλεγχό τους σε όλες τις γερμανικές αστυνομικές δυνάμεις.

Ταυτόχρονα, ειδικές στρατιωτικές μονάδες των Ες-Ες εκπαιδεύονταν και εξοπλίζονταν δίπλα στη Βέρμαχτ, τον τακτικό γερμανικό στρατό. Έως το 1939, τα Ες-Ες, που αριθμούσαν τώρα γύρω στους 250.000 άνδρες, είχαν εξελιχθεί σ’ έναν τεράστιο και δαιδαλώδη γραφειοκρατικό μηχανισμό, που χωριζόταν σε δύο κύριες δυνάμεις: τα Γενικά Ες-Ες (Allgemeine-SS) και τα Ένοπλα Ες-Ες (Waffen–SS). Τα Γενικά Ες-Ες, στα οποία υπαγόταν και η Γκεστάπο υπό τον Χάινριχ Μίλερ, ασχολούνταν μόνο με αστυνομικά και «φυλετικά» ζητήματα.

Τα ένοπλα Ες-Ες: Εκπαίδευση στο φυλετικό μίσος

Τα ένοπλα Ες-Ες αποτελούνταν από τρία σώματα: την προσωπική σωματοφυλακή του Χίτλερ, τα Τάγματα Θανάτου, τα οποία είχαν αναλάβει τη διοίκηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και τα Τάγματα Εκκαθαρίσεων, που είχαν φτάσει στην τεράστια δύναμη των 39 μεραρχιών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και των οποίων οι άνδρες, πολεμώντας δίπλα στον τακτικό στρατό, φημίζονταν για το φανατικό μαχητικό τους πνεύμα.

Οι άνδρες των Ες-Ες εθίζονταν κατά την εκπαίδευσή τους στο φυλετικό μίσος και παροτρύνονταν να είναι απαθείς και σκληροί απέναντι στον ανθρώπινο πόνο. Η κύρια «αρετή» τους ήταν η απόλυτη υπακοή και αφοσίωσή τους στον Φύρερ (τον Χίτλερ), ο οποίος τους εμφύσησε ως υπέρτατο αξίωμα το απόφθεγμα «Τιμή είναι η αφοσίωση».

Η διάλυση της οργάνωσης

Μετά την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας στις 30 Απριλίου 1945, τα Ες-Ες διαλύθηκαν με την ντιρεκτίβα της 10ης Σεπτεμβρίου 1945 κι επισήμως την 10η Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου με νόμο του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου.

Τα Ες-Ες διέπραξαν μαζικές εκτελέσεις πολιτικών αντιπάλων του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, αιχμαλώτων πολέμου, αντιστασιακών και αμάχων στις κατεχόμενες χώρες, ενώ είχαν την κύρια ευθύνη για το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα. Για όλες αυτές τις πράξεις τους κηρύχθηκαν εγκληματική οργάνωση από το Συμμαχικό Δικαστήριο Εγκληματιών Πολέμου της Νυρεμβέργης το 1946 και πολλά στελέχη τους καταδικάστηκαν σε θάνατο κι εκτελέστηκαν. Ο αρχιτέκτονας των Ες-Ες Χάινριχ Χίμλερ δεν λογοδότησε για τις πράξεις του, καθώς αυτοκτόνησε στις 23 Μαΐου 1945.