Νέα «δώρα» στην εργοδοσία από το αρμόδιο υπουργείο
• Αιχμή του δόρατος το 13ωρο στον ίδιο εργοδότη
• Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι αλλαγές γίνονται για χάρη των εργαζομένων.
Το κρέας ψάρι βαπτίζει για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παράλληλα με την προώθηση νέου νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας. Προφανής σκοπός είναι να αποφύγει να ομολογήσει ότι για ακόμα μια φορά φέρνει ένα σχέδιο νόμου που εξυπηρετεί τα σχέδια των μεγάλων εργοδοτών, επιδεινώνοντας ταυτόχρονα περαιτέρω τις συνθήκες για τους εργαζομένους.
Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, κάνοντας λόγο για «σημαντικό αντιγραφειοκρατικό αλλά και φιλεργατικό νομοσχέδιο», το οποίο –όπως υποστήριξε– «επιταχύνει τη διαδικασία των προσλήψεων, ψηφιοποιεί πλήρως όλη τη διαχείριση των συμβάσεων, ενώ από την άλλη έρχεται και να απαντήσει σε πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας».
Ισχυρίστηκε επίσης ότι «πολλά από αυτά τα αιτήματα είναι αιτήματα τα οποία ζητούν και οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι, όπως θα μας εξηγήσει στη συνέχεια η Υπουργός: το να δέχεται, ας πούμε, αυτόματα μία επιχείρηση έναν νέο εργαζόμενο, έχοντας η ίδια πρόσβαση στο myΕrgani, έκτακτες ανάγκες θα μπορούν να καλύπτονται με μικρές συμβάσεις και πολλές άλλες παρεμβάσεις που νομίζω ότι πρέπει να εξηγηθούν, κα Υπουργέ, με απόλυτη σαφήνεια. Διότι είναι γνωστή η τάση της αντιπολίτευσης πάντα να διαστρεβλώνει πλήρως το νόημα πολλών νομοσχεδίων που έχουν να κάνουν με ζητήματα της αγοράς εργασίας».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η αρμόδια υπουργός Νίκη Κεραμέως η οποία παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο υποστήριξε ουσιαστικά πως όλα γίνονται στο όνομα και για χάρη των εργαζομένων.
13ωρο, υπερωρίες, ευελιξία
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι το ν/σ με (τίτλο «Δίκαιη Εργασία για όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας-Στήριξη στον Εργαζόμενο–Προστασία στην Πράξη») φέρνει βίαιες ανατροπές εις βάρος των εργαζομένων, προσδίδοντας ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία προς όφελος των εργοδοτών. Σε κάθε περίπτωση, το «Δίκαιη εργασία για όλους» δεν ισχύει, καθώς ούτε δίκαιη είναι ούτε (βεβαίως) για όλους.
Από τις πολύ σημαντικές αλλαγές που φέρνει το παρόν ν/σ είναι ότι πλέον θα επιτραπεί η 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη (κατά τα πρότυπα της ισχύουσας ρύθμισης για απασχόληση σε δύο εργοδότες που ίσχυε μέχρι σήμερα). Επίσης, για πρώτη φορά θα επιτραπεί η δυνατότητα υπερωριακής απασχόλησης σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας.
παρουσίαση του εργασιακού νομοσχεδίου
Παράλληλα, αλλάζει (προς το χειρότερο για τους εργαζομένους) η περίοδος αναφοράς του συστήματος χρόνου εργασίας, καθώς γίνεται πλέον εβδομαδιαία, από εξαμηνιαία που ίσχυε μέχρι σήμερα). Αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης θα μπορεί να ανατρέψει το πρόγραμμα του εργαζομένου του, μέσα σε διάστημα μόλις μιας εβδομάδας.
Εξάλλου, επεκτείνεται η απαλλαγή προσαυξήσεων προς όφελος των εργοδοτών, ενώ προβλέπονται ευέλικτες διαδικασίες πρόσληψης, με επίφαση τη μείωση της γραφειοκρατίας και τον ψηφιακό μετασχηματισμό στην αγορά εργασίας, αλλά επί της ουσίας για την προστασία της εργοδοτικής αυθαιρεσίας από τα πρόστιμα.
Το νομοσχέδιο έχει και ορισμένα θετικά μέτρα (αναμένεται όντως μείωση γραφειοκρατίας και ψηφιακός μετασχηματισμός), τα οποία όμως δεν αλλάζουν τη γενικότερη εικόνα.
► Ακολουθεί η παρουσίαση του νομοσχεδίου:
Στα κάγκελα η αντιπολίτευση
Όπως ήταν αναμενόμενο, η ανακοίνωση του νέου ν/σ προκάλεσε ευθεία πυρά κατά της κυβέρνησης, από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πιστοί στην γραμμή «λιγότερα εργασιακά δικαιώματα- περισσότερα κέρδη για τους λίγους» ήταν για μια ακόμη φορά η Υπουργός Εργασίας, κα. Κεραμέως και ο Υφυπουργός, κ. Καραγκούνης, κατά την σημερινή συνέντευξη τύπου, όπου παρουσίασαν τους βασικούς άξονες του νέου νομοσχεδίου της Κυβέρνησης το οποίο και θα έρθει σύντομα προς ψήφιση στην Βουλή.
Χωρίς να μας κάνει καμία έκπληξη, το νέο νομοσχέδιο συνεχίζει πιστά την αντεργατική πολιτική αυτής της Κυβέρνησης: περισσότερες ώρες εργασίας με ωράρια που καμία σχέση δεν έχουν με τον ευρωπαϊκό στόχο του 35ωρου αλλά ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και το 40αρο, απλήρωτες υπερωρίες, θεσμική απελευθέρωση των απολύσεων, εργαζόμενοι λάστιχο και άλλοι που αποκαλούνται «βραχυχρόνιοι», επισφαλείς και «ευέλικτες» μορφές και θέσεις εργασίας, στόχευση και περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, μισθοί της πείνας.
Και όλα αυτά στον βωμό μιας δήθεν «διευκόλυνσης» της επιχειρηματικότητας και μιας δήθεν «ανάπτυξης» που ποτέ δεν φτάνει στον κόσμο της εργασίας και στην πραγματική κοινωνία, αλλά αφορά αυτούς τους που σκοπό έχουν να παράξουν περισσότερο κέρδος, πάνω στα αποκαΐδια μιας καθημαγμένης αγοράς εργασίας.
Αμετανόητη και σταθερά προσανατολισμένη στο στόχο να γεμίσει η Ελλάδα φτηνά και ευέλικτα εργατικά χέρια, η ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη να ξηλώνει κάθε νομικό και θεσμικό ίχνος προστασίας των εργαζομένων, την ώρα που τους βυθίζει ακόμη περισσότερο στην εξαθλίωση, τα αδιέξοδα και την φτώχια.
Η Κυβέρνηση οφείλει να μας απαντήσει: Πιστεύει αλήθεια πως με την διευρυμένη θέσπιση του 13ωρου και με την πλήρη νομιμοποίηση των απλήρωτων υπερωριών και της ευέλικτης εργασίας, ανάλογα το πώς βολεύει την επιχείρηση, δίνει προοπτική σε κάθε εργαζόμενο που προσπαθεί να ζήσει την οικογένειά του μέσα στις σκληρές κοινωνικές συνθήκες ακρίβειας που η ΝΔ έχει επιβάλλει; Ή μήπως πιστεύει πως η αγορά εργασίας της χώρας μας γίνεται έτσι θελκτικότερη για επιστρέψουν πίσω οι νέοι και οι νέες μας που έχουν φύγει στο εξωτερικό;
Το νέο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο αποτελεί κρίκο σε μια αλυσίδα πολλών άλλων προηγούμενων ρυθμίσεων κατά την τελευταία 6ετια διακυβέρνησης Μητσοτάκη, που κατάργησαν εργασιακά δικαιώματα χρόνων και χειροτέρεψαν τη θέση του εργαζόμενου, κλείνει το μάτι στην εργοδοτική ασυδοσία και την εργασιακή εκμετάλλευση, ενώ παράγει φοβισμένους για την επιβίωσή τους και εξαθλιωμένους μισθολογικά και σωματικά, εργαζόμενους.
Δήλωση Γιώργου Γαβρήλου, τομεάρχη Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ
Η κυβέρνηση παρουσίασε σήμερα ένα ακόμη νομοσχέδιο βγαλμένο απ’ τα συρτάρια της μεγαλοεργοδοσίας, που επιμηκύνει και ελαστικοποιεί ακόμη περισσότερο τον εργάσιμο χρόνο, πατώντας πάνω στους αντίστοιχους προηγούμενους νόμους Γεωργιάδη και Χατζηδάκη.
Περισσότερο προκλητικό ακόμη κι απ’ το ίδιο γεγονός ότι τον 21ο αιώνα, την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, γίνεται λόγος για 13 ώρες δουλειάς, είναι η δικαιολογία της υπουργού Εργασίας ότι αυτό γίνεται επειδή το ζητάνε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι!
Αποδεικνύεται, επίσης, ότι και οι ελάχιστες αυξήσεις στους επί χρόνια καθηλωμένους μισθούς, για τους οποίους πανηγυρίζει η κυβέρνηση, όχι μόνο υπολείπονται της εκρηκτικής αύξησης των τιμών, αλλά τελικά δίνονται και με το βαρύ τίμημα της εξαντλητικής δουλειάς.
Μετά απ’ όλα αυτά μόνο ως ανέκδοτο μοιάζουν οι ρυθμίσεις για μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς, όταν η υπερεργασία είναι βασικός παράγοντας των αυξημένων εργατικών ατυχημάτων.
Οι εργαζόμενοι μπορούν, με την συμμετοχή, την οργάνωση και τον αγώνα τους να ακυρώσουν κι αυτό το αντεργατικό τερατούργημα, διεκδικώντας τη ζωή και τα δικαιώματα που αντιστοιχούν στη σημερινή εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά θυσιάζονται στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
