Ελαιοτριβείο λειτουργεί σε οικιστική ζώνη στον Αναλυόντα, με τους κατοίκους να διαμαρτύρονται εις μάτιν…
Από την έντυπη έκδοση της Πράσινης Ασπίδας
Κι όταν λέμε εις μάτιν, αρκεί να σημειώσουμε πως τα παράπονά τους εκδηλώθηκαν για πρώτη φορά από το 1993 δηλαδή πριν από 28 χρόνια.
Το θέμα είναι γνωστό και χρονολογείται για τους έχοντες καλή μνήμη.
Πολίτες που διαμένουν στο συγκεκριμένο σημείο κάνουν λόγο για οχληρία, περιβαλλοντική καταστροφή με αντίκτυπο στην προσωπική τους υγεία, αλλά και ότι το ελαιοτριβείο λειτουργεί χωρίς πολεοδομική άδεια.
Όλα αυτά τα χρόνια υφίσταται ένας… χαρτοπόλεμος, αφού επιστολές πάνε κι έρχονται μεταξύ παραπονούμενων κατοίκων, ιδιοκτητών του ελαιοτριβείου και αρμόδιων υπηρεσιών του κράτους, χωρίς όμως να δίνεται λύση στο πρόβλημα.
Το ζήτημα έχει γίνει μπαλάκι μεταξύ Επάρχου, Κοινοτικού Συμβουλίου, Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας, χωρίς όμως να επιλύεται το πρόβλημα…
Έφτασε ακόμα και στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο κατά το 2014 αποφάσισε να παραχωρήσει χαλίτικη γη στους ιδιοκτήτες της εν λόγω επιχείρησης. Ωστόσο, οι τελευταίοι, σύμφωνα και με ανακοίνωση του κινήματος Οικολόγων – Συμμαχίας Πολιτών τον Φεβρουάριο του 2017, επικαλούμενοι την οικονομική κρίση, δήλωσαν αδυναμία για μετακόμιση.
Να σημειωθεί ότι το ελαιοτριβείο ήταν εγκατεστημένο στην περιοχή από το 1983, ενώ το 1990 η περιοχή εντάχθηκε σε οικιστική ζώνη.
Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους έχουν αναγνωρίσει το πρόβλημα της οχληρίας που υφίσταται και έχουν τονίσει ότι άμεσα πρέπει να μετακινηθεί το εργοστάσιο.
Τα αργά αντανακλαστικά…
Ίσως το πιο τραγελαφικό να έχει να κάνει με την δυσκαμψία και τα αργά αντανακλαστικά των υπηρεσιών του κράτους.
Είναι ενδεικτικό ότι η διεύθυνση του ελαιοτριβείου, με επιστολή της ημερομηνίας 13/09/2010 προς τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λευκωσίας, αναγνώριζε το πρόβλημα που προκαλείται και υπέβαλλε αίτηση για παραχώρηση κρατικής γης. Μέχρι, όμως, η πολιτεία να συγκινηθεί και να γίνει κάτι, παρήλθαν τέσσερα χρόνια. Όταν, λοιπόν, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσιζε το 2014 να παραχωρήσει χαλίτικη γη, οι ιδιοκτήτες αδυνατούσαν…
Όταν ένα κράτος αδυνατεί…
Τα έγγραφα που κατέχουμε είναι διαφωτιστικά και δείχνουν πόσο οξύ είναι το πρόβλημα.
Δεν είναι αυτή η ουσία, ωστόσο. Άλλωστε και η ίδια η εταιρεία αναγνωρίζει το πρόβλημα που προκαλεί. Το θέμα είναι ότι ο βραδυκίνητο κράτος, αδυνατεί να δώσει μια λύση σε ένα πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολίτες. Κι όταν το κράτος δεν μπορεί αν προστατεύσει τους ίδιους του τους πολίτες δεν μπορείς να μιλάς για μια υγιή δημοκρατία. Το τι μπορεί να αποκαλείται αυτό, το αφήνουμε στην κρίση σας…
Υ.Γ. Είδαμε περιπτώσεις μεγαλοεπιχειρηματιών που με συνοπτικές διαδικασίες και με πολεοδομικά… θαύματα έπαιρναν αυτό που ήθελαν. Στην προκειμένη, όμως, έχουμε να κάνουμε με απλούς ανθρώπους, κοινούς θνητούς…
GREEN PRESS CYPRUS.NEWS
