Άρθρο 19 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας:
1. Έκαστος έχει το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου και της καθ’ οιονδήποτε τρόπον εκφράσεως.
2. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν της γνώμης, της λήψεως και μεταδόσεως πληροφοριών και ιδεών άνευ επεμβάσεως οιασδήποτε δημοσίας αρχής και ανεξαρτήτως συνόρων.
Το πανό που επιχείρησαν να αναρτήσουν τα άτομα που συνελήφθησαν στην παρέλαση:
Σε μια δημοκρατία, όπως αυτή που υποτίθεται πως γιορτάζουμε σήμερα, κάθε πολίτης οφείλει να αισθάνεται ελεύθερος να εκφράσει την άποψή του, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι αρεστή στο σύνολο των αποδεκτών της. Το να διαφωνεί κανείς με μια άποψη, δεν σημαίνει και το δικαίωμά του να την καπανίξει. Να την αποτρέψει από το να ακουστεί. Με την προϋπόθεση βέβαια πως δεν εξυβρίζει κανέναν και δεν υποκινεί μίσος εναντίον κάποιας ομάδας ατόμων. Όταν οι απόψεις εκφράζονται με σεβασμό, η δημοκρατία οφείλει να τις σέβεται. Το ποιος τις ασπάζεται ή όχι και γιατί είναι ένα εντελώς άλλο κομμάτι. Άλλωστε χωρίς πολυφωνία η δημοκρατία αυτομάτως καταργείται…
Το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, είναι επίσης ένα άλλο ζήτημα, αυτό που θίγεται όμως εδώ, είναι αν έπρεπε εξ αρχής να ξεκινήσει (άνευ λόγου;) ο διαπληκτισμός μεταξύ πολιτών και αστυνομίας.
Την κατηγορία της επίθεσης και της εξύβρισης αστυνομικών, αντιμετωπίζουν οι δύο που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της παρέλασης στη Λευκωσία.
Μέσω του δικηγόρου τους Ευστάθιου Ευσταθίου, εκφράζουν τις ακόλουθες θέσεις: «Από ποτέ η ελευθερία της έκφρασης είναι αδίκημα; Είναι κρίμα γιατί η Κύπρος εισέρχεται στο γκρουπ των κρατών όπου η ελευθερία της έκφρασης δέχεται απανωτά κτυπήματα.
Προσπαθήσαμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην έκφραση, το οποίο προστατεύεται συνταγματικά και δεχθήκαμε την αστυνομική επίθεση και βία.
Είναι ντροπή την ημέρα της κυπριακης ανεξαρτησίας η ΚΔ να δέχεται αμφισβήτηση εκ των έσω και εννοούμε τα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας».
