Του Kyriakos Andreou
Παρακολουθώ με ανησυχία και συνάμα με δόση αηδίας τα όσα τεκταίνονται για την δήθεν πάταξη της διαφθοράς και τα αλισβερίσια κομμάτων για τη ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού (σιγά που δεν θα γίνονταν) με όλους αυτούς που συνωστίζονται για να αναρριχηθούν σε μια καρέκλα, ή να τη διατηρήσουν. Τσακωμοί, αγκρίσματα, τσουνιάσματα στα κόμματα, μεταξύ βουλευτών, μεταξύ θεσμών και μεταξύ νυν και πρώην. Δυστυχώς δεν έμαθε κανείς τίποτα από τα σκάνδαλα που βγήκαν στη φόρα. Δεν φαίνεται να έγινε αντιληπτό πόση είναι η ευθύνη να υπηρετείς τα κοινά και πόσο δεν πρέπει να ενδίδεις σε πειρασμούς. Είναι κρίμα και συνάμα ντροπή να διεκδικείς για σένα και όχι για τα κοινά που καλείσαι να υπηρετήσεις. Σε μια ώριμη δημοκρατία η σύγκρουση θεσμών θα σήμανε μια διαδικασία που θα οδηγούσε σε υγιείς αποφάσεις. Στη δική μας η σύγκρουση προκύπτει από την ιδιοσυγκρασία και τις βλέψεις αυτών που υπηρετούν τους θεσμούς. Οι κυβερνώντες διόρισαν ανεξάρτητους, νομίζοντας ότι θα είναι οι μαριονέτες τους. Οι διορισμένοι από την άλλη λειτουργούν λες και είναι πολιτικοί και μπορούν να μπαίνουν σε αυτό το τρυπάκι. Όχι κύριοι. Το Σύνταγμα είναι εκεί και όλοι έχετε το ρόλο σας. Η κοινωνία σάς κρίνει από τις πράξεις σας και όχι από τις δημόσιες κόντρες σας και ότι ο καθένας από εσάς διοχετεύει στα φιλικά σας ΜΜΕ. Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Βλέπει, ακούει, έχει πλέον εμπειρίες για να ξέρει. Όσο γρηγορότερα το αντιληφθείτε τόσο το καλύτερο και για εσάς και για εμάς. Λυπούμαι να παρατηρήσω ωστόσο ότι ακόμη και αυτή η λίγη τσίπα που έμεινε να πλανάται σε θέσεις εξουσίας έχει… εγκαταλείψει το πόστο της από μόνη της για να μην εξευτελιστεί. Κρίμα και ντροπή για όλους σας. Έχετε σκοτώσει την εμπιστοσύνη για κάθε τι στους πολίτες.
